Roadtrip Durban/Lesotho part 2!

En de reis ging verder….

Op dag 8 hadden we een laatste ontbijtje met de hele club van 10 bij de Kauai. Dit is een heel gezond restaurant waar wij regelmatig smoothies halen, maar waar je ook heerlijk kunt ontbijten. Vervolgens hebben we in Durban wat marktjes bezocht en natuurlijk wat souvenirs ingeslagen. Vervolgens hadden we als laatste lunch met de hele groep gegeten bij Mugg & Bean (het lekkerste restaurant wat er bestaat) en na de lunch was het tijd om afscheid te nemen van Ramona en Ella, want Ramona ging haar ouders weer zien na 4 maanden en Ella ging richting Kaapstad voor ander vrijwilligerswerk. Na de lunch kregen we een stadion tour door een van de stadia die was gebouwd voor het WK voetbal. Deze stadia worden nu nauwelijks gebruikt dat is eigenlijk ontzettend zonde, dus maken ze er maar een toeristische attractie van. Helaas konden we niet naar de schommel in het stadion toe, omdat het te winderig was. Na de stadion tour gingen we terug naar het hostel en hadden we lekker zelf salade gemaakt. ’s Avonds nog lekker even een cocktailtje wezen drinken en toen weer het bed in. In eigenlijk alle hostels sliepen we met zijn 8en of 4en op een kamer. Dan stonden er 4 of 5 stapelbedden op een kamer en had je een gedeelde douche.

Dag 9 gingen we op weg naar St. Lucia. Dit was iets waar ik enorm naar uitkeek. We hadden de auto even laten checken in de garage aangezien die al zoveel te voorduren had gehad, maar alles was nog goed gelukkig en we konden door. We sliepen in een bed en breakfast en hadden een heel huis voor ons alleen. De B&B heette Stokkiesdraai wat spijbelen betekend in het Nederlands. Toen we wat winkeltjes wilden bekijken zaten er allemaal apen bij ons in de tuin en toen we dichterbij kwamen renden ze ons achterna, dus wij natuurlijk allemaal hard wegrennen! We waren naar het zonsondergangspunt gelopen, maar helaas was het te bewolkt om een echte mooie zonsondergang te zien. ’s avonds had een mevrouw van onze B&B gezegd dat als we een bepaalde weg zouden rijden we absoluut zeker nijlpaarden tegen zouden komen. Dus wij op weg in het donker op zoek naar nijlpaarden. Helaas niks gespot, maar wel lekker in een restaurantje gegeten. Ook op de terugweg geen succes, maar we wisten dat we morgen nog wel nijlpaarden zouden gaan zien!

Op dag 10 gingen we op een 2 uurse boot nijlpaarden spotten. Dit was ontzettend leuk, want het weer was slecht, maar goed voor het spotten van nijlpaarden. We hebben er echt wel honderd gezien. Daarna gingen we naar een safari park waar je zelf dieren kon spotten. We hebben oog in oog gestaan met verschillende dieren waaronder de buffel die dus als eerste beest van het lijstje van de big 5 afgevinkt werd. ’s Avonds hadden we weer lekker uitgegeten en in het huis hadden we een bad, dus ik heb ’s avonds heerlijk gebadderd (ondanks dat het water lauw was).

Dag 11 vertrokken we alweer uit St. Lucia op weg naar Drakensberg. Toen we daar aankwamen hadden we een ontzettend gaaf hostel genaamd Amphitheatre Backpackers. Het was echt voor jongeren en er zat een jacuzzi naast de bar. We hebben een rustig avondje gehad in het hotel.

Dag 12 gingen Tessa en ik samen een hike doen naar de Tigerfalls. Dit was een hike van 3 uur. De rest van de groep ging een dag hike doen van 6 uur, maar dat vonden Tes en ik toch iets te veel van het goede. Het was een ontzettend mooie hike en we kwamen nog lang 2 andere hele mooie punten. Na 4 uurtjes hiken en kijken reden we weer richting en hostel en hebben we lekker wat gedronken en gezellig gekletst. Het was echt een ontzettend leuke dag. ’s Avonds hadden we lekker pasta gekookt en had ik nog gezellig gekletst met 2 mannen uit Israël die net uit de militaire dienst kwamen. Indrukwekkende verhalen.

Op dag 13 vertrokken we dan eindelijk naar Lesotho. Het gene waar ik de hele reis al naar uitkeek. We kwamen aan bij het hostel en toen heb ik nog wat voor school gedaan. ’s Avonds hadden we curry gemaakt, maar die was wat pittig uitgevallen dus met heel veel melk en water en een gloeiend rood hoofd heb ik mijn avondeten opgegeten haha.

Dag 14 gingen we dan echt naar Lesotho toe. We hadden een tour geboekt en een vrouw bracht ons naar Lesotho. Lesotho is een land midden in Zuid-Afrika. Je kunt er alleen komen met een 4x4 en er is 1 weg er naar toe en dit is onverharde weg. Het was enorm mistig en het regende hard, maar we hielden hoop op mooi weer boven de wolken. Toen de stempels in het paspoort stonden konden we Lesotho in. We gingen eerst naar een schapenscheerboerderij. Daar werden schapen gewoon vastgepakt, tussen de benen gezet en met een soort schaar werd het vacht eraf geknipt. Het was een erg leuk gezicht om te zien. daarna gingen we naar het hoogste punt van Lesotho wat ligt op ongeveer 3500 meter. Het uitzicht was fantastisch. Vervolgens gingen we naar het huis van een local toe waar we vers brood hadden gegeten en zelfgemaakt bier hadden gedronken. Tot slot zijn we naar de hoogste pub van Afrika gereden en hebben we daar nog lekker een kopje koffie gedronken om de dag mee af te sluiten. Vervolgens mochten we weer op de onmogelijke onverharde weg met enorme gaten en door de mist terug naar ons hostel toe rijden. Het was een van de beste dagen in Afrika tot nu toe. Het was zo speciaal en die mensen leven nog zonder elektriciteit en zo primitief het is ongelofelijk om te zien en het voelt toch altijd vervelend om dan weer terug te gaan naar je eigen probleemloze luxe bestaan. Lesotho heeft zeker een speciaal plekje in mijn hart verovert en ik hoop er ooit nog terug te komen.

Dag 15 was alweer het einde van onze trip. We vertrokken om half 8 ’s ochtends en kwamen uiteindelijk om half 9 ‘s avonds bij de autoverhuur aan. We moesten de auto alleen nog wassen, maar dit was overal al gesloten. Gelukkig vonden we bij een tankstation een bak met sop en waren 2 werknemers van het tankstation zo aardig om ons te helpen, want de auto moest voor 10 uur ingeleverd worden. Met de enige krassen en god mag weten wat er allemaal nog meer mis mee was namen we afscheid van Corrie en pakten we de Uber naar huis.

Wat een fantastische reis heb ik gehad, met vrienden die familie geworden zijn. Ik had dit met niemand anders willen doen en wil hen op deze manier ook een beetje bedanken. Het zijn stuk voor stuk toppers en wat hebben we mooie herinneringen gemaakt op deze reis! Op naar de volgende!